Keuken

Mooi! Helemaal wit en clean en ho! Nu nog een grijs stenen plintje, en een glastegel-boordsteentje. Volgend weekend even niet meer werken, maar terug winkels aflopen om een vuur, verf, plintjes, en iets om de ramen te wassen.
Mijn haar zag wit deze middag van al het rondvliegend stof... dus heb ik er maar een nieuw kleurtje en krulletjes van laten maken! Zelfverwennerij is zalig...

Bedankt Karel voor de hulp bij het bad! Ik laat je wel weten wanneer het dineetje is...

Naar het schijnt...

...zou de keuken af zijn, as in volledig betegeld! (Thank you!) Morgen eens gaan kijken want het wordt volgens mij ook wel tijd om es tijd te nemen om zaken te kopen als een kookplaat en een ijskast! Ik wil gas. Gas kookt makkelijker. Maar het ziet er ingebouwd in mijn ogen wel iets minder mooi uit... Hoewel, zo'n inoxen vind ik misschien nog wel ok. Misschien dit weekend? Of volgend weekend, wanneer ik terug met de auto kan rijden (die er morgen ook is)...

(Inderdaad, effe tussen haakjes, de nieuwe auto staat morgen voor mijn deur in Antwerpen... Ik moet er dus mee naar huis 's avonds en dat gaat waarschijnlijk nog wel wat geven... Maar ach ik heb het ritje in de Golf ook overleefd vorige week, helemaal alleen en dan waren er nog twee ongelukken op de Ring gebeurd waardoor ik heel Antwerpen centrum in de file stond! Auto terug heel bij de eigenaar gebracht, go me! Soit, vanaf volgende week kunnen jullie hem bewonderen... hij heeft een mooi kontje! Hihihi...)

Dit weekend eens aan het verven beginnen - als nu nóg niet alle papier van die muren is, word ik gek. En ook de keukenkasten al es in een grondverfje stoppen - er was gewoon teveel plaats in die huidige dat ik het zonde vond ze te vervangen, als ik ze over een jaar of vijf beu ben kan ik het dan ook nog wel doen. Zondag de living verven. Dat het maar wat mooi weer is, met de deur open droogt alles sneller... Allemaal welkom om mee te komen helpen uiteraard, verfborstel eventueel zelf mee te brengen (maar er zijn er nog wel op overschot ook hoor).

Ik hoop ook wel dat mijn pols me begin volgende week geen parten speelt. Na vorig weekend nog wat papier van de muren te hebben geprutst met een steekmesje deed het écht goed pijn rechts. Ik forceer dat nu ook vrij hard... Dat hand heeft mijn klap opgevangen toen en ik kan niet verwachten niets meer te voelen denk ik... Maar ja, ik ben rechtshandig, niets aan te doen.
Morgen om zalf en een polsverbandje. Heuj!

Vorderingen...

First things first... Dank u Erik en Kathleen! 't Is dankzij jullie (en ook wel een deel het stoommachientje) dat we intussen zover gevorderd zijn met het papier van de muren verwijderen. Spijtig genoeg werd Soes geveld door ziekte (veel beterschap!) en Kelly had zitten wachten waardoor het niet meer de moeite was. Maar geen nood, nog werk genoeg komende weken! Verven bijvoorbeeld, wat een pak makkelijker zal gaan op hoogtes als Erik zijn stelling meebrengt (met dank aan de familie Roelants!).



Merci ook zus, Bart en ouders van Bart voor het weghalen van het lelijke hout dat tegen de muur in de living stond. Arme buren toen Gery en pa dat begonnen uit te breken - los met de voorhamer op de muur! En vandaag weer, toen Bart & z'n pa de latjes in stukken sneden met zo'n cirkelzaagdingachtigiets. Lawaai man! En een voze geur! Maar goed, de familie Taeymans heeft geen kou deze winter, en ik terug een egale muur! Bart, serieus, dat slijpen van die latjes, ik ken geen enkele andere man die dat had kunnen doen jongen! Thanks!



In de badkamer staat NIETS meer. Ik bedoel echt niets. Het bad staat op het balkon en de tegels zitten in zakken. Het badkamermeubeltje is in stukken uiteen en ligt een beetje her en der lelijk en versleten te wezen. Gery z'n handen zagen er gewoon niet meer uit ocharme... 'k Ga die mens een tube handcreme kopen voor Kerstmis denk ik, 't zal nodig zijn... De heren hebben overigens alledrie ertoe bijgedragen dat dat bad zonder mijn marmeren vloertje en de deurstijlen te beschadigen op m'n balkon is geraakt om met de verhuis naar beneden te worden gedaan.

Ow ja, 't is echt marmer. Het vloertje in de gang. Marmer. Oh my. I'm proud. 't Is dan ook het enige de moeite waard om te laten zoals het is... *hehehe*



'k Ben wel goed dood nu. Gisteren wel een heel relaxing avondje gehad, lekker gegeten, flesje champagne gekraakt op de aankoop en de goede afloop van een aantal onverwachte gebeurtenissen de laatste weken en het echt heel gezellig gemaakt. Voor de eerste keer in een dikke week ook echt goed geslapen, niet meer liggen nadenken omdat ik zo moe was en mij echt kunnen ontspannen. Zalig gewoon. Ik heb daar de voorbije week echt moeite mee gehad, maar kom, elke dag een beetje beter. 't Slijt wel. En avondjes als gisteren kunnen dat alleen maar ten goede komen.

'k Zal straks es wat foto's toevoegen hier... Of later. (Update: foto's toegevoegd. Op twee dagen 112 foto's gemaakt... dat gaat een mooi fotoboek worden denk ik!)

Start verbouwingswerken

't Is zover. Nogmaals mijn dank aan ons moeke, Gery, Karel, Marie-Louise en de man met de camionette!

Alle spullen die nodig zijn staan nu in wat mijn bureau moet gaan worden. En dan zullen we er dus vandaag eens invliegen! De rechterpols is iets beter, alleen heb ik vannacht weinig geslapen wegens rugpijn en hoofdpijn. 'k Heb dan maar liggen denken aan mijn bureau (waar ik tot nog toe nog steeds geen blijf mee weet) en er schoot mij een geweldig plan te binnen! Ik moet alleen nog es kijken of het uitvoerbaar is... En ik ga waarschijnlijk de Shady nodig hebben... of Tom-die-net-20-geworden-is... of nog zo van die bad-ass mannen die ik ken... *hihi*

Tijd voor spek-met-eieren en een grote tas thee. En dan, afbreken die handel! Misschien post ik hier nog wel es wat foto's van na de afbraakwerken!

Go fight kill!

Sleutels

Zo. Hier liggen ze dan voor mij, mijn sleutels... Het was grellig, daar binnen komen. Niet alleen omdat het dus effectief zicht heeft op mijn crashplek van vorige vrijdag, maar ook omdat het er daar zoooooo erg aantoe is...! Er moet nog heel veel gebeuren, echt, en pfff... Maar ik moet me vasthouden aan de dingen die ik al gepland had, aan de 3D fotootjes van hier een paar posts beneden...

De verkopers waren overigens vriendelijke mensen. In tegenstelling tot de notaris, want wat een ongelooflijke boer was dat... En ja, dan spreek ik nog niet over de "adviseur" die de verkopers bijhadden, dat was zo het typische (sorry mensen *hihi*) rechtenstudentje. Echt zo'n pummeltje met een hemdje en een truitje enzo. En zowat uit de hoogte doen. Nou, dan hebben ze aan mij iig een slechte klant. Losers. Naam en toenaam volgen nog wel. Mhehehe...

Soit, morgenavond staat alles er en dan wordt het tijd om al mijn woede eens af te reageren op mijn muren en vloeren... *hihi*

Ongeluk 2/11

Op de vreugde uit deze blog is eventjes een redelijk pijnlijke stop gekomen afgelopen weekend... Afgelopen vrijdag had ik afgesproken met een vriend om een draadloos systeem voor op het appartementje uit te dokteren (geluid en televisie koppelen aan de computer) maar ik ben daar nooit geraakt. Toen ik met mijn Matiz'je de Bevrijdingstunnel wou inrijden - kalm rijdend, want het wegdek was nat en er was een ongeluk in gebeurd - sloeg de idioot voor mij plots alles dicht. Ik deed hetzelfde, maar zijn auto had waarschijnlijk ABS... en mijne niet...

Ik ben tegen een goeie zestig per uur tegen de betonnen vangrail gegaan. Er is daar geen weg naast: er zijn maar twee rijstroken, geen pechstrook om op uit te wijken, geen berm in het midden of zoiets... Simpel: àls je daar slipt is het ofwel links ofwel rechts tegen de muur. In mijn geval, rechts. En dat is tegelijk mijn geluk geweest: ik reed voor een vrachtwagen met oplegger, als ik op m'n eigen rijvak gecrashed was...

Het is een wonder, hoe ik uit die auto ben gekomen. Hij is intussen total loss verklaard, dus dat zegt op zich al wel veel. Ik heb momenteel last van mijn rechterpols, en de whiplash is er ook nog steeds niet uit. Ik was wel hysterisch toen ik uitstapte, toen die airbag bovenkwam dacht ik echt dat het voorbij was... Maar ik zeg het, die vrachtwagen achter me, een paar kilometer per uur sneller, meer verkeer die avond, ... Het heeft geen haar gescheeld... Ik had hier niet meer kunnen zitten om mijn verhaal af te maken. En dat is verdomme een verdomd griezelige gedachte.

Vorige woensdag was misschien... en maandag in de Prof... en mijn schuld-saldoverzekering op het appartement had... Maar soit, dat IS allemaal niet. Laat ik jullie wel vertellen dat ik vanaf nu bij élk avondje dat ik weg ben, élk moment dat ik bij mijn vrienden ben, élke nacht ik niet alleen slaap zal koesteren en ik mij niet ongelukkig wil voelen, bij niets.

Jullie zouden ook best schrikken van de reacties van sommige mensen. Mensen zonder inhoud, uiteraard. Maar om in deze situatie het soort uitlatingen te doen dat ik gehoord heb, daar moet je verdomd laag voor zijn. Maar goed, in feite is dat soort zelfs geen woorden waard.
Ik bedank beter even iedereen die mij in het voorbije weekend opgevangen heeft, speciaal mijn ouders die waarschijnlijk minder inzitten met mijn groene autootje dan ikzelf, Kathleen die me gisteren nog belde en gisterenavond nog smste, Erik (en Erik z'n pa) om mij vrijdagavond direct op te vangen, Soes voor haar mooie woorden, Kelly om haar bezorgdheid en Jan om te luisteren vrijdag tussen het hysterisch gesnik door op zijn werk. Verder ook iedereen die oprecht aan me gedacht heeft.

The show must go on desalniettemin. Nog drie nachtjes slapen en ik heb de sleutel... Vrijdag wordt alle materiaal naar daar gebracht (dank u Karel en Karels mystery guest) en vanaf dat weekend wordt er gewerkt! Het zal best pijnlijk zijn, gezien uitslapen er niet veel meer zal bij zijn... We zullen dat al meteen kunnen testen zaterdagochtend...

Zondag 11/11 wordt er papier van de muren gescheurd in alle kamers, dus mensen die zich geroepen voelen...? We zijn momenteel al met drie ladies, en er zal spuitwater, cola, bier en (you guessed it) Martini Fiero aanwezig zijn...!